Rozprawa w NSA – dostęp do informacji

W dniu 20 grudnia przed Naczelnym Sądem Administracyjnym odbyła się rozprawa w sprawie skargi kasacyjnej wniesionej przez Prezes Polskiej Izby Rzeczników Patentowych (sygn. akt I OSK 2026/11). Skarga kasacyjna została wniesiona od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2011. (sygn. II SAB/Wa 142/11), w którym sąd nakazał Prezes PIRP rozpatrzenie wniosku Kolegi o udostępnienie mu nagrania z posiedzenia Krajowej Rady w dniu 10 kwietnia 2010 oraz nagrania z Krajowego Zjazdu Rzeczników Patentowych, który odbył się dniu 12 stycznia 2011.

Stawili się wnosząca skargę kasacyjną - Prezes PIRP, reprezentowana jednocześnie przez pełnomocnika - radcę prawnego i Kolega Wnioskodawca. Na wstępie Prezes PIRP przedstawiła sądowi obecnych na sali wiceprezesów, których sąd potraktował jako publiczność. W ławach publiczności zasiadały również inne osoby zainteresowane rozstrzygnięciem sprawy.

Pełnomocnik Prezes PIRP wniósł o odroczenie rozprawy uzasadniając wniosek nieskutecznym doręczeniem wyroku WSA – jego kancelaria mieści się w Częstochowie zaś doręczenie nastąpiło na adres PIRP. Pełnomocnik Prezes PIRP twierdził ze należy jeszcze raz doręczyć wyrok do niego, a wówczas on ponownie złoży skargę kasacyjną. Sąd oddalił wniosek, uznając, że skoro skarga kasacyjna została prawidłowo i w terminie wniesiona, tym samym dyskusja dotycząca doręczenia wyroku WSA nie ma podstaw.

Sędzia sprawozdawca zreferował sprawę.

Następnie pełnomocnik Prezes PIRP zakwestionował sprostowanie wyroku WSA dokonane przez ten Sąd i podtrzymał wniosek o uchylenie zaskarżanego wyroku powtarzając argumenty ze skargi kasacyjnej.

Reprezentujący Prezes PIRP radca prawny skoncentrował się na stwierdzeniu, że nagranie nie stanowi dokumentu urzędowego, jest materiałem roboczym i jako takie nie stanowi informacji publicznej. PIRP zaś w tym zakresie nie wykonuje władztwa publicznego.

Następnie zabrała Prezes PIRP, która oświadczyła, że kontynuuje pracę Kolegi Wiceprezesa, który pełni swoją funkcję od powstania PIRP czyli od 18 lat oraz Kolegi Prezesa sprzed dwóch kadencji. Opowiedziała o społecznym charakterze pełnienia funkcji w samorządzie i o zagrożeniu dla Izby, jak też innych samorządów zawodowych, w przypadku podtrzymania wyroku WSA.

Sąd dwukrotnie przerwał mowę Prezes PIRP zwracając uwagę, iż wypowiedź może toczyć tylko zarzutów skargi kasacyjnej.

Po kolejnym upomnieniu sędzia przewodnicząca odebrała głos Kol. Prezes.

Zabrał głos Kolega Wnioskodawca., który ustosunkował się do zarzutów przedstawionych przez pełnomocnika Prezes Izby. Podtrzymał wniosek o oddalenie skargi oraz przytoczył argumenty przedstawione w pismach procesowych Zwrócił uwagę na fakt, iż przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym co do zasady nie przeprowadza się dowodów.

Sąd zarządził naradę. Po naradzie ogłoszono wyrok.

Skarga kasacyjna wniesiona przez Prezes PIRP została oddalona. Przyznano zwrot kosztów dla Kolegi Wnioskodawcy.

Sąd przedstawił ustne uzasadnienie.

Skarga nie zasługiwała na uwzględnienie. Zarzuty przedstawione dopiero na rozprawie, a nie ujęte w skardze kasacyjnej w ogóle nie mogą być brane pod uwagę. Sąd z naciskiem podkreślił, że przedmiotem rozstrzygnięcia była ocena wyroku WSA zobowiązującego do rozpoznania wniosku o udzielenie informacji publicznej, złożonego w trybie przewidzianym przepisami o dostępie do takiej informacji. Skarga do WSA dotyczyła bezczynności organu w tej sprawie. Nie ulega wątpliwości, że Prezes Polskiej Izby Rzeczników Patentowych jest organem zobowiązanym do rozpatrzenia takiego wniosku, o czym przesądza treść zarówno art. 61 i art. 17 Konstytucji RP jak i odpowiednie przepisy ustawy o rzecznikach patentowych.

Rozpatrując wniosek Prezes Izby może skorzystać z różnych opcji. Prezes PIRP ma określone obowiązki wynikające z przepisów prawa i powinna zgodnie z tymi przepisami działać. Oceniając charakter żądanych informacji sąd uznał, że należy mieć na uwadze fakt, iż samorząd wykonuje zadania publiczne, a nie jak twierdził pełnomocnik Prezes PIRP - władztwo publiczne.

Sąd uznał, że skoro żaden z zarzutów skargi nie jest zasadny, to tym samym zastosowanie znajduje przepis art. 184 p.p.s.a. i skargę należało oddalić.

Wyrok jest prawomocny.

Anna Sobczyk

27.12.2011